बा २ करोड को लोभ मा ,

बाबुराम अंकल ले दिन्छ भन्ने विश्वाश मा

सगरमाथा चड्छु भनी खोकी हाले ,

पैसो त मिलेन मिलेन सगरमाथा चै चढ्नै पर्ने भो ,

बा यो पाली कस्को आँखा लाग्यो हाम्रो कमाइ मा

मैले फोकट मा काम गर्न पर्ने भो ।

बा सगरमाथा चढ्न गाह्रो रइछ ,

१३ हजार को लास मा चढेर सत्ता पुगे जस्तो सजिलो रइनछ ,

घोडा चढेर रोल्पा गए जस्तो हैन रइछ ,

पचासौ कामरेड काम म राखेर मस्ती गरे जस्तो हुन्न रइछ ,

बा सगरमाथा चढ्न गाह्रो रइछ ।

बा सगरमाथा ले तिम्रो कुरो मान्दैन रइछ ,

मैले म प्रचण्डको छोरो हुँ भनेको

सुनेको न सुनै गर्दो रइछ ,

मैले म सँग अझै धेरै सक्ती छ भनेर धम्क्याको

अटेर गरेर बस्दो रइछ ,

हीउ पारेर मलाई सगरमाथा ले बा अगी बद्न नदिदो रइछ

बा यहाँ तिम्रो पावर नचल्ने रइछ ।

बा एउटा बात चै यहाँ रमाइलो रइछ,

जती जाड खाएनी हुने रइछ ,

जता लडे पनि हुने रइछ ,

न यहाँ पत्रकार छ ,

न क्यामरा ,

न कसैले देख्ला भन्ने डर छ न कसैको वास्ता नै छ ,

बा यहाँ जाड टन्न खान पाइदो रइछ ।

बा यहाँ त एक दम चिसो रइछ ,

मैले हिजो ग्रिनेड पड्काएर आगो बालेको थे ,

एक छिन त तातो भो ,

तर सगरमाथा को चिसो सामु हाम्रो केइ नलाग्ने रइछ ,

हाम्रो त्यस्तो महँगो बारुद पनि फिक्का भो ,

बा सगरमाथा तिमी भन्दा बलवान रइछ ।

बा मलाई थाहा छ ,

तिम्लाई नि थाहा छ

मैले सगरमाथा चढेर संबिधान बन्दैन ,

न त मैले सगरमाथा चढेर शान्ति नै आउछ ,

मैले त केवल जनता को आँखा मा छारो हाल्न खोजेको थे,

प्रचण्ड पुत्र ले केही गर्‍यो भन्ने पार्न खोजे थे ,

तर बा केही गर्‍यो भन्ने पार्न लाई केइ गर्न पर्ने रइछ ,

सित्तै मा हजारो कामरेड को लाखौं खाए जस्तो सजिलो रइनछ

बा सगरमाथा चढ्न गाह्रो रइछ,

किनकी सगरमाथा ले रगत को भाषा नबुज्दो रइछ ।

Note : For sure I am not Prakas Dahal. Please comment about my poem, not about politics over here.

Thank you!